قلم تراش

کلمه «قلم‌تراش» به عنوان یک اسم مرکب در زبان فارسی به کار می‌رود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. فاصله بین دو جزء: «قلم» و «تراش» به هم وصل می‌شوند و باید به صورت «قلم‌تراش» نوشته شوند. وجود «ز» در «تراش» به معنای این است که «تراش» فعل و «قلم» مفعول آن است.

2. تکیه‌گذاری: در صورتی که کلمه در جمله استفاده شود، ساختار نحوی و معنایی جمله نیز باید صحیح باشد، به عنوان مثال: «من قلم‌تراش خود را گم کرده‌ام.»

3. استفاده به عنوان اسم: «قلم‌تراش» خود یک اسم است و می‌تواند به صورت مفرد («قلم‌تراش») یا جمع («قلم‌تراش‌ها») مورد استفاده قرار گیرد.

4. فرهنگ نوشتاری: بسته به نوع نگارش، ممکن است در برخی متون علمی یا ادبی، کلمه به شیوه‌های خاص دیگری استفاده شود، اما در عرف عمومی و نوشتار روزمره، معمولاً به همین شیوه نوشته می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌صورت صحیح از کلمه «قلم‌تراش» استفاده کنید.

1. وقتی معلم از ما خواست که نقاشی بکشیم، من قلم تراش را برداشتم تا مدادم را نو کنم.
2. به یاد دارم که دوران مدرسه همیشه قلم تراش خود را در جیب کیفم می‌گذاشتم تا هر وقت نیاز داشتم، از آن استفاده کنم.
3. برای نوشتن داستان جدیدم، مطمئن شدم که قلم تراش و کاغذهای تمیز در کنارم باشد.