قهابی

کلمه "قهابی" در زبان فارسی به معنای "سرحال و شاداب" و یا "خوشحال" می‌باشد. این کلمه به خصوص در متون ادبی و شعر استفاده می‌شود.

برای استفاده صحیح از این کلمه، در ادامه نکات مربوط به قواعد نگارشی و نحوه به کار بردن آن در جملات ارائه می‌شود:

1. تطابق جنس و عدد:

   • "قهابی" به عنوان صفتی برای توصیف شخص یا موجودی به کار می­رود و با اسم هم‌خوانی می­کند. مثلاً: "او همیشه قهابی است."

2. نقطه‌گذاری:

   • در جملاتی که از این کلمه استفاده می‌شود، حتماً به نقطه‌گذاری مناسب توجه شود. به عنوان مثال: "او در مهمانی قهابی به نظر می‌رسید."

3. ترکیب‌های اضافی:

   • می‌توان این کلمه را در ترکیب‌های مختلف به کار برد. مثلاً: "او با صدای قهابی" یا "چهره قهابی."

4. استفاده در ادبیات:

   • در شعر و ادبیات، "قهابی" ممکن است به صورت مجازی نیز به کار رود. در این حالت، توجه به زمینه و مفهوم کلی شعر ضروری است.
5. نکات تنظیم متن:
   • به تناسب کلمه "قهابی" با سایر واژه‌ها در جمله دقت کنید و از آن صرفاً در جملات شعری یا ادبی استفاده نکنید، بلکه می‌توانید آن را در جملات نثر نیز به کار ببرید.

به این ترتیب، با رعایت این نکات و قواعد، می‌توانید از کلمه "قهابی" به‌درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.