قومی

کلمه "قومی" به عنوان صفت و به معنای "وابسته به قوم" یا "مرتبط با قوم" استفاده می‌شود. در زیر چند مورد از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. جنس و شمار: "قومی" یک صفت است و باید با اسم‌های خود تطابق داشته باشد. به عنوان مثال:

   • مردم قومی (جمع)
   • فرد قومی (مفرد)

2. استفاده به عنوان اسم: در برخی زمینه‌ها، می‌توان از "قومی" به عنوان اسم نیز استفاده کرد. برای مثال:

   • "قومی" به معنای یک گروه خاص از مردم.

3. نحوه نوشتار: "قومی" همیشه به همین صورت نوشته می‌شود و از فاصله‌گذاری یا نشانه‌های خاص استفاده نمی‌شود.

4. نکات نگارشی: در متون رسمی و ادبی، باید دقت کرد که این کلمه در جملات به‌درستی و در جای مناسب خود قرار گیرد. معمولاً در جملات توصیفی یا تحلیلی استفاده می‌شود:

   • "فرهنگ‌های قومی در ایران بسیار متنوع است."

5. توجه به بار معنایی: در استفاده از "قومی" باید دقت کرد تا بار معنایی آن به درستی منتقل شود و از هرگونه تعمیم ناخواسته جلوگیری گردد.

6. استفاده در ترکیب‌ها: "قومی" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود و کلمات جدیدی بسازد، مانند "هویت قومی"، "مسائل قومی" و غیره.

با رعایت این نکات، می‌توان به شیوه‌ای صحیح و مؤثر از کلمه "قومی" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. در این جشنواره، فرهنگ‌های مختلف قومی به نمایش گذاشته شده‌اند.
2. این کتاب به بررسی تاریخ و فرهنگ اقوام مختلف ایران می‌پردازد.
3. در برخی از مناطق کشور، روابط قومی نقش مهمی در تحکیم وحدت اجتماعی دارد.