کلمه «کندی» در زبان فارسی چندین معنی و کاربرد دارد، و قواعد نگارشی آن به وابستگی‌ها و معنای مدنظر بستگی دارد. در زیر به بررسی برخی از کاربردها و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. معنی و کاربرد:

   • کلمه «کندی» می‌تواند به معنی «کُند بودن» یا «کم تحرک» باشد.
   • همچنین به عنوان اسم، به مفهوم «تأخیر» یا «تاخیر» در برخی از متون به کار می‌رود.

2. قواعد نگارشی:

   • نقطه‌گذاری: در جملات، باید به جایگاه کلمه و جمله‌بندی دقت کرد. مثلاً: «او به خاطر کندی حرکت اتوبوس، دیر به جلسه رسید.»
   • استفاده در جمله: از این کلمه می‌توان در جملات توصیفی و تحلیلی استفاده کرد. مثلاً: «کندی پیشرفت پروژه نگران‌کننده است.»
   • تناسب با سایر کلمات: هنگام استفاده از «کندی»، باید توجه داشت که با سایر کلمات جمله تناسب و هماهنگی داشته باشد.

3. صرف و نحو:

   • «کندی» به عنوان اسم می‌تواند مفرد یا جمع باشد. مثلاً: «این کندی در کارها قابل قبول نیست.» (مفرد) و «این کندی‌ها باعث مشکلات زیادی شده‌اند.» (جمع)
4. نکات معنایی:
   • توجه به بار معنایی کلمه در متون رسمی و غیررسمی مهم است. در متون علمی یا ادبی ممکن است معانی علمی یا خاصی از این کلمه مدنظر باشد.

با رعایت این نکات می‌توان کلمه «کندی» را به درستی در متون فارسی به کار برد.

1. به خاطر کندی اینترنت، نمی‌توانستم ویدیوهای آموزشی را به‌سرعت تماشا کنم.
2. کندی حرکت ماشین در ترافیک باعث شد تا دیرتر به مقصد برسیم.
3. بسیاری از دانش‌آموزان به دلیل کندی روند یادگیری، نیاز به روش‌های جدیدی دارند.