کهنه دیر

در زبان فارسی، کلمه «کهنه» به معنای قدیمی یا فرسوده است و کلمه «دیر» به معنای زمان طولانی یا دیرگاه است. در ارتباط با این دو کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد:

1. استفاده از هم‌نشینی:

   • کلمه «کهنه» می‌تواند با واژه‌های دیگری ترکیب شود تا مفهومی جدید به دست آورد، مانند «کهنه‌کار» یا «کهنه‌زار».

2. ضد و نقیض‌ها:

   • «کهنه» معمولاً در تضاد با «نو» (جدید) قرار می‌گیرد و «دیر» ممکن است در برابر «زود» قرار گیرد.

3. قید‌های زمانی:

   • در جملات، ممکن است از «دیر» به‌عنوان قید زمان استفاده کنیم، مانند «او دیر آمد» یا «او دیرتر از همیشه آمد».

4. نحوه نوشتن کلمات:

   • در نوشتن این کلمات، باید دقت کرد که هیچ تکراری در حروف و یا اشتباهات نگارشی صورت نگیرد.
   • همچنین، کلمات باید با حروف صحیح و صحیح‌نویسی شوند.
5. جملات نمونه:
   • «کتاب کهنه را به کتابخانه برگرداندم.»
   • «او همیشه دیر به جلسه می‌رسد.»

این نکات به شناخت و استفاده بهتر از کلمات «کهنه» و «دیر» کمک می‌کند.