کلمه "گاوزبان" در زبان فارسی به صورت زیر قواعد نگارش و کاربرد دارد:

1. معنی و ترکیب: "گاوزبان" به معنای گیاه دارویی است که دارای گل‌های زرد یا آبی و برگ‌های بزرگ و گوشتی است. این گیاه معمولاً در طب سنتی برای درمان برخی بیماری‌ها استفاده می‌شود.

2. نحوه نوشتن: این کلمه به صورت مرکب نوشته می‌شود و لازم است در هر جایی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، به یک شکل و بدون فاصله نوشته شود.

3. گونه‌های مختلف: در برخی متون، این کلمه به صورت "گاو زبان" (با فاصله) نیز استفاده می‌شود، که نادرست است و باید به صورت "گاوزبان" نوشته شود.

4. نقش دستوری: این کلمه معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا متمم عمل کند.

5. قواعد تایپ و نگارش: در نوشتار رسمی و ادبی، باید دقت شود که کلمه به درستی و با املای صحیح استفاده شود. همچنین در متون علمی و پزشکی می‌توان به خصوصیات گیاه گاوزبان اشاره کرد.

با این توضیحات، استفاده صحیح و مؤثر از کلمه "گاوزبان" در نوشتار و گفتار فارسی بهتر صورت می‌گیرد.

1. گیاه گاوزبان خواص دارویی بسیاری دارد و در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
2. در فصل بهار، باغچه‌ام پر از گل‌های زیبا و خوش‌رنگ گاوزبان شده است.
3. چای گاوزبان به عنوان یک نوشیدنی آرامش‌بخش شناخته می‌شود و برای کاهش استرس مفید است.