گران دست

کلمه "گران دست" عموماً در متن‌های فارسی به عنوان یک عبارت ترکیبی به کار می‌رود که می‌تواند به معنای "گران قیمت" یا "گران ارزش" تفسیر شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این عبارت اشاره می‌شود:

1. جدا نویسی یا ترکیبی نویسی: معمولاً "گران دست" به طور جدا نوشته می‌شود، مگر در موارد خاصی که به عنوان یک اصطلاح خاص یا نام تجاری به کار رود.

2. معناشناسی: این کلمه می‌تواند در متن‌های مختلف به معانی متفاوتی اشاره کند. لازم است که مفهوم دقیق آن در هر متن مشخص شود.

3. همسانی: در جملات، باید مطمئن شوید که از نظر زبانی هماهنگی تدریجی وجود دارد. به عنوان مثال: "این کالا گران دست است" یا "او فردی گران دست است".

4. توجه به نشانه‌گذاری: در نوشتن جملات، از نشانه‌گذاری مناسب استفاده کنید تا مفهوم به وضوح منتقل شود. مثلاً: "این محصول، واقعاً گران دست است."

5. استفاده در مکالمه و نوشتار رسمی: در مکالمات غیررسمی می‌توانید با آرامش بیشتری از این عبارت استفاده کنید، اما در نوشتار رسمی بهتر است به دقت و با واژه‌های مناسب‌تر از آن استفاده کنید.

6. خودداری از تکرار بی‌مورد: در متون نوشتاری، سعی کنید از تکرار عبارت "گران دست" خودداری کنید، مگر اینکه به منظور تأکید باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از اصطلاح "گران دست" به شیوه‌ای مؤثر و درست در متون فارسی استفاده کنید.