کلمه "گرد و خاکی" در زبان فارسی به دو بخش تقسیم می‌شود: "گرد" و "خاکی". این ترکیب به مفهوم ذرات ریز معلق در هوا یا سطح زمین که ناشی از خاک و دیگر مواد است، اشاره دارد.

قواعد نگارشی و کاربردی برای "گرد و خاکی":

1. نوشتار صحیح: کلمه "گرد و خاکی" با استفاده از نوشتار صحیح باید به صورت پیوسته و بدون فاصله و با حرف "و" نوشته شود.

2. استفاده از و: حرف "و" در این ترکیب نشان‌دهنده‌ی ارتباط و ترکیب میان دو کلمه "گرد" و "خاک" است. این حرف به همراه کلمات دیگر در زبان فارسی به معنای افزودن یا ترکیب است.

3. نقطه‌گذاری: در جملات، اگر "گرد و خاکی" در وسط یک جمله بیاید، نیاز به ویرگول یا علامت نگارشی دیگری نیست مگر آنکه ساختار جمله به آن نیاز داشته باشد.

4. به‌کار بردن در متن: این واژه می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار رود. مثلاً:

   • "به خاطر طوفان، هوای گرد و خاکی شد."
   • "او از آن گرد و خاکی‌ها متنفر است."
5. تلفظ: توجه به تلفظ صحیح نیز مهم است. "گرد و خاکی" باید به صورت واضح و متناسب با قواعد تلفظ فارسی ادا شود.

به طور کلی، "گرد و خاکی" یک اصطلاح رایج در زبان فارسی است که به توصیف شرایط جوی یا محیطی که پر از گرد و خاک است، اشاره دارد.