گلدان

کلمه "گلدان" در زبان فارسی به معنای ظرفی است که برای نگهداری گل‌ها و گیاهان استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. قلم‌زدن و اعراب‌گذاری:

   • کلمه "گلدان" به صورت صحیح "گلدان" نوشته می‌شود و نیازی به اعراب‌گذاری خاص ندارد.

2. مفرد و جمع:

   • "گلدان" مفرد است و جمع آن "گلدان‌ها" می‌باشد.
   • مثال: "من دو گلدان خریدم." / "در گلخانه چندین گلدان وجود دارد."

3. حالت‌های مختلف:

   • در جمله: "گلدان روی میز است."
   • در حالت اضافه: "گلدان گلی زیبا دارد." (اضافه‌گیی معنایی)

4. استفاده توصیفی:

   • می‌توان از صفت‌ها برای توصیف گلدان استفاده کرد: "گلدان سفالی"، "گلدان شیشه‌ای"، "گلدان بزرگ" و ...

5. هم‌نشینی با سایر واژه‌ها:

   • کلمه "گلدان" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود. مثلاً: "گلدان‌دار" (کس که گلدان دارد) یا "گلدان‌گل" (گلدانی که در آن گل است).
6. نگارش صحیح:
   • توجه به تلفظ صحیح و نوشتار درست این کلمه در نوشتارهای رسمی و ادبی مهم است.

استفاده درست و بجای این کلمه در جملات و متون، موجب بهبود کیفیت نگارش فارسی می‌شود.

1. گلدان زیبایی که روی میز قرار دارد، پر از گل‌های رنگارنگ است.
2. او هر روز صبح به آب دادن گلدان‌هایش می‌پردازد تا همیشه شاداب بمانند.
3. گلدان شکسته را نمی‌توان تعمیر کرد، اما می‌توان آن را به یک اثر هنری تبدیل کرد.