گوساله

کلمه "گوساله" در زبان فارسی به صورت زیر می‌تواند تحلیل شود:

1. جنس کلمه: "گوساله" یک اسم نکره است و به معنای جوان گاو اشاره دارد.

2. قواعد نگارشی:

   • حروف‌چینی: کلمه "گوساله" باید به درستی و بدون خطا نوشته شود.
   • تکیه‌گذاری: تکیه کلمه در هجای اول (گو) است.
   • جدا و متمایز کردن: اگر در جمله‌ای استفاده شود که نیاز به تفکیک یا تأکید داشته باشد، می‌توان از علائم نگارشی مناسب استفاده کرد.

3. تطابق تعداد و جنس: در جملات باید توجه داشت که اگر "گوساله" به عنوان فاعل یا مفعول به کار رود، فعل و صفت‌ها باید با آن هم‌خوانی داشته باشند. به عنوان مثال:

   • "گوساله در مرتع می‌چرد."
   • "گوساله‌های سفید زیبا هستند."

4. صرف و نحو: "گوساله" در جملات می‌تواند در حالت‌های مختلف صرف شود (مفرد و جمع). برای جمع آن "گوساله‌ها" به کار می‌رود.

5. اجزاء ترکیبی: کلمه "گوساله" خود از دو بخش "گو" (به معنی گاو) و "ساله" (به معنی ساله یا سال) تشکیل شده است و به نوعی بیانگر سن آن در زمان جوانی است.

با رعایت این قواعد، می‌توان از کلمه "گوساله" به درستی در جملات فارسی استفاده کرد.

1. در مزرعه، گوساله‌ها بازیگوشی می‌کنند و به اطراف می‌پرند.
2. گوساله‌ها از شیر مادر تغذیه می‌کنند و در چند ماه اول زندگی به سرعت رشد می‌کنند.
3. کشاورز هر روز به گوساله‌ها علف تازه می‌دهد تا سلامت و قوی بمانند.