لال

کلمه "لال" در زبان فارسی به معنای "خاموش" یا "بی‌صدا" است و می‌تواند به شرایط یا ویژگی‌هایی اشاره کند که در آن فرد یا اشیاء قادر به بیان صحبت یا تولید صدا نیستند. برای نگارش صحیح و استفاده مناسب از این کلمه، به موارد زیر توجه کنید:

1. نوشتار و املاء:

   • کلمه "لال" به صورت صحیح و بدون هیچ تغییر در املاء نوشته می‌شود.

2. تلفظ:

   • این کلمه به صورت [lɒːl] تلفظ می‌شود.

3. جنس واژه:

   • کلمه "لال" یک صفت است و می‌تواند برای توصیف اشخاص یا اشیاء به کار رود.

4. استفاده در جملات:

   • برای توصیف افراد: "او به دلیل حادثه‌ای تازه لال شده است."
   • برای توصیف اشیاء: "این بلندگو خراب شده و لال است."

5. امید به تفهیم:

   • توجه داشته باشید که "لال" در برخی متون ادبی و شعر می‌تواند معانی مجازی و عمیق‌تری را نیز منتقل کند.
6. استفاده در ترکیبات:
   • این کلمه ممکن است در ترکیباتی مانند "لالی" (که به معنی حالت لالی است) به کار رود.

با توجه به این نکات، می‌توانید از کلمه "لال" به صورت صحیح و مؤثر در جملات خود استفاده کنید.

1. در مدرسه، یکی از شاگردان به دلیل خجالت، لال شده و در کلاس صحبت نمی‌کرد.
2. وقتی به جنگل رسیدم، صدای دلنشین پرندگان را شنیدم، اما ناگهان سکوتی لال همه‌جا را فرا گرفت.
3. او به خاطر لال بودنش، همیشه از اعضای خانواده‌اش می‌خواست تا بیشتر با او ارتباط برقرار کنند.