متنمر

کلمه "متنمر" به معنای فردی است که در معرض تنمر یا آزار و اذیت قرار می‌گیرد. استفاده از این واژه در متن‌های فارسی نیازمند رعایت برخی از قواعد نگارشی و دستوری است. در ادامه به نکات مربوط به استفاده از این کلمه پرداخته می‌شود:

1. نحو:

   • "متنمر" معمولاً به عنوان صفت یا نام استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "او یک متنمر است."

2. تطابق:

   • اگر با اسم مؤنث به کار رود، باید به صورت مؤنث نوشته شود: "او یک متنمره است."

3. متن:

   • هنگام نوشتن متنی که در آن این واژه به کار می‌رود، بهتر است از جمله‌های کوتاه و واضح استفاده کنید تا معنا به راحتی فهمیده شود.

4. استفاده از مثال:

   • می‌توانید با آوردن مثال‌هایی در مورد شرایط متنمرها یا آثار روحی و اجتماعی تنمر، به توضیح بیشتر بپردازید.

5. نکات نگارشی:

   • حتماً توجه داشته باشید که در نوشتار رسمی، از نوشتن به شکل خودمانی و غیررسمی پرهیز کنید.
   • استفاده از علائم نگارشی مناسب می‌تواند به خوانایی متن کمک کند.
6. اجتناب از قضاوت‌های غیرمنصفانه:
   • در نوشتار درباره متنمرها، از بیان قضاوت‌های شخصی و نادرست خودداری کنید و به تبیین مشکلات و چالش‌ها بپردازید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "متنمر" به بهترین شکل در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. او به خاطر رفتارهای متنمرانه‌اش، دیگر دوستانش را از دست داد.
2. متنمرها معمولاً به دنبال تحت فشار قرار دادن دیگران هستند تا احساس قدرت کنند.
3. در محیط‌های آموزشی، باید به مقابله با متنمرها پرداخته شود تا فضای امن‌تری برای همه ایجاد گردد.