مخوف

کلمه «مخوف» به معنای ترسناک، هولناک و یا وحشت‌آور است. در نگارش و استفاده از این کلمه، رعایت چند نکته مهم هستند:

1. نحوه به کارگیری:

   • «مخوف» به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً پیش از اسم می‌آید. مثلاً: «یک خواب مخوف» یا «مکان مخوف».

2. ترکیب با دیگر کلمات:

   • این کلمه ممکن است با دیگر کلمات ترکیب شود و معانی جدیدی ایجاد کند. مثلاً: «حس مخوف» یا «سکوت مخوف».

3. انتخاب متن:

   • در استفاده از کلمه «مخوف»، توجه به بافت متن مهم است. این کلمه بیشتر در متون ادبی، داستان‌ها و توصیف‌های هولناک استفاده می‌شود.

4. توجه به ساختار جملات:

   • در جملات می‌توان از «مخوف» برای توصیف احساسات، فضاها یا شخصیت‌ها استفاده کرد. مثلاً: «این تصویر ذهنی از یک حادثه مخوف مرا می‌ترساند.»
5. نگارش صحیح:
   • کلمه «مخوف» باید به صورت صحیح و بدون غلط املایی نوشته شود.

Rدر نهایت، برای استفاده مؤثر از این کلمه باید به تأثیر آن بر احساسات و تصور خواننده توجه داشته باشیم.

1. جنگل در شب به دلیل سایه‌های درختان بلند و صداهای ناشناخته، حالتی مخوف به خود می‌گیرد.
2. داستان‌های مخوف درباره روح‌های سرگردان در این خانه قدیمی، زبانزد اهالی شهر است.
3. وقتی به عمیق‌ترین نقطه غار رسیدیم، احساس کردیم که فضا به شدت مخوف و غیرقابل تحمل شده است.