کلمه "مرحبا" در زبان فارسی به عنوان یک واژه خوشامدگویی و سلام استفاده می‌شود. قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "مرحبا" به صورت یک‌کلمه‌ای و بدون فاصله نوشته می‌شود. همچنین، املای صحیح آن "مرحبا" است و به کار بردن "مرحبه" نادرست می‌باشد.

2. نقطه‌گذاری: اگر این واژه به عنوان جمله‌ای مستقل در پایان یک جمله قرار گیرد، باید با نقطه یا علامت مناسب (مانند علامت تعجب) پایان یابد. مثلاً: "مرحبا!" یا "مرحبا."

3. قواعد تلفظ: تلفظ کلمه "مرحبا" به این صورت است که "م" به صورت واضح تلفظ می‌شود و "ر" و "ح" نیز باید به دقت ادا شوند. "ب" و "ا" در انتهای کلمه نیز اهمیت دارد که به نرمی و به‌درستی تلفظ شوند.

4. استفاده در متن: این کلمه معمولاً در مکالمات غیررسمی، مهمانی‌ها و محیط‌های دوستانه به کار می‌رود و حس خوشامدگویی و گرمی را منتقل می‌کند.

5. ایجاد ساختارهای جملهای: در صورت استفاده در جملات، می‌توان آن را با جملات ساده ترکیب کرد، مانند: "مرحبا، خوش آمدید!" یا "مرحبا به مهمانان عزیز!"

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از واژه "مرحبا" در نوشته‌ها و مکالمات رسمی و غیررسمی استفاده کرد.

1. وقتی وارد مهمانی شدم، دوستانم با صدای بلند گفتند: «مرحبا! به مهمانی ما خوش آمدی!»
2. معلم با لبخند به دانش‌آموزانش گفت: «مرحبا به کلاس جدید! امیدوارم سال تحصیلی خوبی داشته باشید.»
3. در سفر به یک کشور جدید، مردم محلی با انرژی از من استقبال کردند و با گفتن «مرحبا» به من خوشامد گفتند.