mardavij |

مرداویج

معنی: مرداویج . [ م َ ] (اِخ ) ابن زیار مکنی به ابوالحجاج مؤسس سلسله ٔ امیران زیاری (آل زیار) است که از 316 تا حدود 435 هَ . ق . در ایران شمالی و مرکزی و جنوبی امارت داشته اند. وی از بزرگان دیلم و ابتدا از اتباع اسفارین شیرویه و سپهسالار او بود و اسفار به مصاحبت او بود که طبرستان را در 316 از داعی صغیر و ماکان کاکی گرفت و سپس از جانب اسفار مأمور گرفتن بیعت از سلار امیر خاندان آل مسافر در طارم شد اما چون از مظالم اسفار دلتنگ بود محرمانه با سلار ساخت و به یاری سران ناراضی دیگر بر اسفار بیرون آمد و او را که ابتدا به ری و طبس گریخته و سپس به الموت پناه جسته بود در طالقان دستگیر و مقتول ساخت و مرداویج سپس به دفع ما کان که نخست به خدمت وی آمده و بعد روی گردانده بود پرداخت و او را راند پس از آن مالک طبرستان و گرگان و دامغان وقسمت عمده ٔ عراق عجم گردید و در 319 متصرفاتش با ممالک سامانی از سویی و با نقاط تحت اداره ٔ خلیفه ٔ عباسی از سوی دیگر مجاور شد و سران دیلمی به سبب بخشندگی وی از هر سو به خدمتش شتافتند و مرداویج همدان را نیز متصرف شد و لشکر مقتدر خلیفه را که به سرداری هارون بن غریب به دفع وی آمده بود به سختی گریزان ساخت و عازم فتح اصفهان شد خلیفه مظفربن یاقوت را به حفاظت اصفهان فرستاد اما او قادر به حفظ آنجا نشد و مرداویج به آسانی به آن شهر دست یافت و بلافاصله از آنجا عازم فتح اهواز گردید و از این طریق نیز با عراق عرب همخاک شد. اما با خلیفه از در صلح در آمد. صلح با سامانیان و پذیرفتن پسران بویه به خدمت و بخشیدن لقب عمادالدوله به برادر بزرگتر یعنی علی و نیز فراخواندن برادر خود وشمگیر از گیلان از کشاورزی به ملکداری وکشمکشها که بعدها با علی بن بویه یافت و غیره نیز ازوقایع دیگر سلطنت مرداویج است . مرداویج تعلق خاصی به آداب ایرانی و مراسم و آیین زرتشتی داشت و از اعمال عرب و خلیفه ٔ عباسی سخت متنفر بود و بر آن می رفت که دولت از دست رفته ٔ ساسانی را از نو زنده کند و بغداد را ویران و مداین و عمارات شاهنشاهی را تجدید کندو خاندان خلفا را براندازد و به همین سبب تاجی مرصعهمانند تاج نوشیروان بر سر می گذاشت و بر تختی زرین می نشست و در اقامه ٔ آداب قومی ایرانی سخت کوشا بود چنانکه در زمستان سال 323 در شب جشن سده (دهم بهمن ماه ) به اصفهان از دو سوی زاینده رود هیزم فراوان گرد کرد وسایل چراغانی و آتش افروزی و سور و سرور فراهم ساخت تا شایسته ٔ چنان جشنی باستانی باشد. اما روز پیش از اقامه ٔ مراسم از آنها بازدید کرد و آنچه ترتیب دادند به سبب آنکه بر صحرا نهاده شده بود به نظرش حقیر و ناچیز آمد و بر متصدیان خشم گرفت و مصمم شد که سیاست کندشان . رؤسای لشکری بدان سبب بر جان خود ترسیدند و درصدد شورش برآمدند، اما فتنه ٔ آنان را حسن بن محمد قمی وزیر که پدر ابن العمید است فرو نشاند. چهارروز بعد مرداویج بر غلامان ترک خود خشم گرفت و خواست که آنان را به دست لشکریان دیلم براندازد ترکان برای نجات جان خویش روزی که مرداویج به گرمابه رفته و از خشم محافظان را هم از پاسداری بازداشته بود بر سر او ریختند و او را کشتند و سرای و اثاث را غارت کردند و از بیم دیلمان گریختند. برای تفصیل بیشتر رجوع به تاریخ عمومی مرحوم عباس اقبال ص 128 تا 134 شود.

... ادامه

324 | 0

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

الگوی تکیه: WWS

نقش دستوری: اسم خاص اشخاص

آواشناسی: mardAvij

منبع: لغت‌نامه دهخدا

معادل ابجد: 264

شمارگان هجا: 3

دیگر زبان ها

انگلیسی

mardavij

ترکی

merdawij

فرانسوی

mardawij

آلمانی

mardawij

اسپانیایی

mardawij

ایتالیایی

mardawij

عربی

mardavij

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه "مرداویج" در زبان فارسی به عنوان یک نام خاص (نام یک شخصیت تاریخی) شناخته می‌شود. در نوشتار و نگارش، رعایت قواعد زیر می‌تواند به بهبود نگارش کمک کند:

استفاده صحیح از حروف:
- کلمه "مرداویج" باید به درستی نوشته شود و از املای صحیح آن اطمینان حاصل شود.
حروف بزرگ:
- در آغاز جمله یا در مواقعی که به عنوان عنوان یا نام خاص استفاده می‌شود، باید با حرف بزرگ نوشته شود: "مرداویج".
نقطه‌گذاری:
- در صورتی که کلمه در پایان جمله باشد، باید بعد از آن نقطه گذاشته شود: "مرداویج".
استفاده از کلمه در متن:
- در متن باید به زمینه تاریخی یا اجتماعی مرتبط با "مرداویج" اشاره شود تا خواننده بتواند مفهوم بهتری از کلمه داشته باشد.
نوشتار درست:
- به تناسب متن محتوایی باید به قواعد و ساختارهای نگارشی فارسی مانند جملات بلند و کوتاه، و همچنین پیوستگی و ارتباط معانی دقت شود.

با رعایت این موارد، می‌توان ادبیات بهتری در نوشتار خود درباره "مرداویج" خلق کرد.

مثال برای واژه (هوش مصنوعی)

مرداویج یکی از شخصیت‌های مهم تاریخ ایران است که در قرن چهارم هجری تأسیس حکومت زیاریان را به عهده داشت.
فرمانروایی مرداویج به عنوان یک حاکم مقتدر و نیکوکار در تاریخ ایران شناخته می‌شود.
داستان زندگی مرداویج و شناخت به شیوه‌های حکمرانی او همیشه در کلاس‌های تاریخ تدریس می‌شود.

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

مرداویج

معنی کلمه مرداویج

معنی واژه مرداویج

مرداویج

اطلاعات بیشتر واژه

500 کاراکتر باقی مانده

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری