مردودی

کلمه «مردودی» در زبان فارسی به معنای «کسی که مردود شده است» یا «نتیجه مردود» به‌کار می‌رود. برای نگارش صحیح و استفاده درست از این کلمه، نکات زیر حائز اهمیت است:

1. نحوه استفاده: کلمه «مردودی» به‌عنوان اسم می‌تواند به‌تنهایی یا به‌عنوان صفت در جملات به کار رود. مثلاً: «مردودی من در امتحان باعث ناراحتی‌ام شد.»

2. الگوهای صرف: «مردودی» از ریشه «مردود» ساخته شده و پسوند «ی» به آن اضافه شده است. برای اشاره به مردود شدن در امتحانات یا آزمون‌ها به‌کار می‌رود.

3. مفرد و جمع: این کلمه معمولاً به‌صورت مفرد و به‌عنوان اسم خاص به کار می‌رود، اما برای اشاره به گروهی از افراد مردود نیز می‌توان به‌کار رود. برای مثال: «مردودین امتحان باید دوباره ثبت‌نام کنند.»

4. نکات نگارشی: در نگارش این کلمه، باید به املای صحیح آن دقت کرد. همچنین، استفاده صحیح از علائم نگارشی در جملات حاوی این کلمه مهم است.

5. نکات معنایی: «مردودی» بار معنایی منفی دارد و معمولاً به شرایط نامطلوب اشاره دارد. در برخی از متون ادبی و رسمی می‌توان از کلمات دیگر مانند «عدم موفقیت» یا «نقبض» نیز برای توصیف وضعیت مشابه استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه «مردودی» به‌درستی در نوشته‌ها و محاورات استفاده کرد.

1. پس از تلاش بسیار در امتحان، متأسفانه نتیجه‌اش مردودی شد و او ناامید گشت.
2. او تصمیم گرفت که پس از مردودی در ترم گذشته، بیشتر روی درس‌هایش تمرکز کند.
3. مردودی در این درس موجب شد تا دانش‌آموز به اهمیت برنامه‌ریزی بهتر پی ببرد.