مسجد

کلمه "مسجد" در زبان فارسی به معنای محل عبادت مسلمانان است و قواعد و نکات نگارشی خاصی دارد که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنم:

1. نقطه‌گذاری: زمانی که کلمه "مسجد" در انتهای جمله قرار می‌گیرد، باید نقطه گذاشته شود.

   • مثال: او به مسجد رفت.

2. حروف بزرگ: در نوشتار رسمی، وقتی "مسجد" به نام خاص اشاره دارد (مثل مسجد جامع یا مسجد بزرگ)، می‌توان حروف اول کلمات را بزرگ نوشت.

   • مثال: مسجد جامع اصفهان.

3. تلفظ و نوشتار doğru: کلمه "مسجد" با تلفظ صحیح "مازجِد" است و باید در نوشتار به همان شکل نوشته شود.

4. جمع بستن: جمع کلمه "مسجد" به صورت "مساجد" است.

   • مثال: مساجد زیادی در این شهر وجود دارد.

5. استفاده در ترکیبات: "مسجد" می‌تواند در ترکیبات مختلف به کار رود.

   • مثال: نماز در مسجد، مسجد تاریخی، مسجد بزرگ.

6. پیشوند و پسوند: این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود و معانی جدیدی بسازد.

   • مثال: لحظه‌ی ورود به مسجد، نظم در مساجد.
7. نحو و ساختار جمله: در جملات می‌تواند به عنوان مفعول، فاعل و یا complemento به کار گرفته شود.
   • مثال: او در مسجد نماز خواند.

توجه به این نکات می‌تواند در نوشتار و گفتار به وضوح و دقت کمک کند.

1. در روز جمعه، مردم به مسجد محله‌مان برای نماز congregate می‌شوند.
2. معماری زیبای مسجد تاریخی شهر، هر ساله گردشگران زیادی را جذب می‌کند.
3. در داخل مسجد، حس آرامش و معنویت به وضوح احساس می‌شود.