مشتبه

کلمه "مشتبه" یکی از واژه‌های فارسی است که به معنای "مشابه"، "شبیه" یا "اشتباه" استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. معنا و مفهوم: واژه "مشتبه" به معنای شبیه یا مشابه است. معمولاً در متن‌های علمی، ادبی و حتی محاورات روزمره به کار می‌رود.

2. ترکیبات: این کلمه معمولاً در ترکیب با واژه‌های دیگر به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "مشتبه‌پندار" (کسی که چیزی را به اشتباه مشابه چیزی دیگر می‌پندارد)
   • "مشتبه است" (به این معنی که چیزی به نظر می‌رسد که مشابه یا شبیه به چیز دیگری است)

3. نحوه نوشتار:

   • این کلمه را باید به صورت "مشتبه" و با حرف "ب" بنویسید.
   • توجه کنید که در زبان محاوره‌ای نیز ممکن است به صورت "مشتبه" تلفظ شود، اما نگارش آن تغییر نمی‌کند.

4. قواعد دستور زبان: در جملات فارسی، "مشتبه" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار برود. به عنوان مثال:

   • به عنوان صفت: "این دو کتاب جلوه‌هایی مشتبه دارند."
   • به عنوان اسم: "مشتبه همیشه در انتخاب مسیرش دقت می‌کند."
5. محل کاربرد: از واژه "مشتبه" در متون علمی، ادبی و روزمره می‌توان استفاده کرد، اما ممکن است نیاز به دقت بیشتری در انتخاب عبارت و نوع جمله داشته باشید تا مفهوم به‌درستی منتقل شود.

امیدوارم این نکات برای استفاده بهتر از کلمه "مشتبه" مفید واقع شوند!

1. رفتار او در آن لحظه باعث شد که فکر کنم او مشتبه شده است و نمی‌داند چه باید بکند.
2. به نظر می‌رسید که اطلاعاتی که به ما داده بودند، ممکن است مشتبه باشند و نیاز به بررسی بیشتری دارند.
3. وقتی که در مورد آن موضوع صحبت کردیم، او به اشتباه فکر کرد که ما در حال صحبت درباره یک موضوع مشتبه هستیم.