معترض

کلمه "معترض" به معنای شخصی است که اعتراضی را مطرح می‌کند و می‌تواند به عنوان صفت یا اسم استفاده شود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. جنسیت و تعداد:

   • "معترض" به عنوان یک اسم، در هر دو جنسیت مذکر و مؤنث استفاده می‌شود، اما تعداد آن بسته به سیاق جملات و استفاده از صفات مختلف تعیین می‌شود. به عنوان مثال:
     • معترضین (جمع مذکر)
     • معترضین (جمع مؤنث)

2. نحوه استفاده:

   • این کلمه معمولاً در جملات با ساختارهای مختلف به کار می‌رود، مثلاً:
     • "معترضین به تصمیمات دولت اعتراض کردند."
     • "او از معترضان بود."

3. همنشینی:

   • کلمه "معترض" می‌تواند با صفت‌ها و قیدها ترکیب شود تا توصیف دقیق‌تری از حالت یا رفتار شخص معترض ارائه دهد. به عنوان مثال:
     • "معترض سرسخت"
     • "معترض منطقی"

4. استفاده از علامات نگارشی:

   • اگر این کلمه در جملات پیچیده یا محاوره‌ای به کار رود، لازم است از علامات نگارشی مناسب مانند ویرگول یا دو نقطه برای وضوح بیشتر استفاده شود.
5. نکات صرفی و نحوی:
   • در جملات خبری و سوالی، بسته به نوع جمله، موقعیت "معترض" ممکن است تغییر کند. به عنوان مثال:
     • "آیا معترضی وجود داشت؟"

به درستی استفاده از کلمه "معترض" و ترکیب آن با کلمات دیگر و رعایت قواعد نگارشی، می‌توان اظهارات دقیق‌تری را بیان کرد.

1. پس از اعلام نتایج انتخابات، عده‌ای از جوانان در میدان شهر به عنوان معترض تجمع کردند.
2. معترضین خواهان تغییرات اساسی در سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی بودند.
3. سخنرانان در جلسه عمومی به معترضین وعده دادند که صدای آن‌ها را به مسئولان منتقل خواهند کرد.