معود

کلمه "معود" به معنای وعده‌داده‌شده یا موعود است و معمولاً در متون مذهبی و فلسفی به کار می‌رود. در نگارش فارسی، رعایت چند قاعده برای استفاده صحیح از این کلمه وجود دارد:

1. نحوه نوشتن: کلمه "معود" بدون هیچ‌گونه تغییر و با همین املای صحیح نوشته می‌شود.

2. جایگاه واژه: "معود" معمولاً به عنوان صفت یا اسم خاص به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توان آن را برای اشاره به شخص یا پدیده‌ای که وعده‌ داده شده، استفاده کرد.

3. مناسبت‌های کاربرد: این کلمه بیشتر در متون مذهبی، فلسفی یا ادبیاتی به کار می‌رود و در محاورات روزمره کمتر استفاده می‌شود.

4. نکات نگارشی:

   • در جملات رسمی و رسمی نگاری، بهتر است از کلمه "معود" با دقت و در متن‌های مرتبط با مضمون آن استفاده شود.
   • در صورت استفاده در متن، دقت کنید که کلمه در بافت معنایی صحیح به کار رود.
5. جمع و مفرد: "معود" به تنهایی شکل مفرد دارد و برای جمع آن از واژه‌های دیگر یا ساخت‌های مناسب استفاده می‌شود که بسته به جملات و متن متفاوت است.

با رعایت این موارد، می‌توانید از کلمه "معود" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

1. معود به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم تاریخ، همیشه در یاد و خاطره‌ها باقی خواهد ماند.
2. ما باید برای رسیدن به آینده‌ای روشن، به وعده‌های معود خود عمل کنیم.
3. در مکالمه‌ای که با او داشتم، به معودهایی اشاره کرد که می‌توانند زندگی‌ام را تغییر دهند.