کلمه "ملیجک" در زبان فارسی به معنای یک نوع خدمه یا نوکر است و به ویژه در تاریخ ایران به افرادی که در دربار یا نزد شاهان خدمت می‌کردند، اطلاق می‌شود. این واژه از لحاظ نگارشی و قواعد زبان فارسی به برخی نکات توجه دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "ملیجک" باید به این صورت نوشته شود و از اشتباهات املایی دوری شود.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این واژه معمولاً به صورت "malijak" است.

3. نوع کلمه: "ملیجک" یک اسم است و در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف الیه می‌تواند به کار رود.

4. جمع و مفرد: جمع "ملیجک" به صورت "ملیجکان" یا "ملیجک‌ها" است.

5. کاربرد در جملات: برای استفاده از کلمه در جملات، می‌توان به عنوان مثال گفت:

   • "ملیجک‌ها در دربار مشغول به خدمت بودند."
   • "او ملیجک وفادار و دلسوزی بود."
6. قافیه و نظم: در شعرها و ادبیات معاصر و کلاسیک نیز ممکن است این واژه به کار برود و قافیه‌سازی خاص خود را داشته باشد.

توجه به این نکات می‌تواند به درک بهتر و استفاده صحیح از کلمه "ملیجک" کمک کند.