کلمه "منتهی" به معنای "پایان‌دهنده" یا "به پایان رساننده" در زبان فارسی استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "منتهی" به صورت "منتهی" نوشته می‌شود و نباید به شکل‌های نادرست دیگر مثل "منتهی" یا "منتهی" نوشته شود.

2. ئی به عنوان صفت: "منتهی" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان صفت برای کلمات دیگر به کار رود. مثلاً: "زمان منتهی"، "تاریخ منتهی".

3. استفاده از حروف ربط: این کلمه می‌تواند در جملات با حروف ربط، به ویژه "که" و "تا" استفاده شود. مثلاً: "تا منتهی" یا "که منتهی به...".

4. معانی مختلف: "منتهی" می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال، در علوم ریاضی، ممکن است به نهایت یک تابع اشاره کند. بنابراین در متون مختلف، معانی آن ممکن است متفاوت باشد.

5. ترکیب با کلمات دیگر: "منتهی" می‌تواند در ترکیب با دیگر کلمات قرار گیرد و به عباراتی مانند "منتهی‌الیه" (به معنای نهایی و انتهایی) تبدیل شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "منتهی" به درستی و به شکل مؤثر استفاده کرد.

1. ما تمام تلاش خود را کردیم، منتهی به نتیجه‌ای که انتظار داشتیم، نرسیدیم.
2. او در حال آماده‌سازی برنامه سفر بود، منتهی به خاطر شرایط جوی مجبور به تغییر تاریخ شد.
3. این پروژه بزرگ بود، منتهی با همکاری همه جانبه تیم، به موفقیت رسیدیم.