منساءة

کلمه "منسأة" در زبان فارسی به معنای "چیزی که باعث تاخیر یا طولانی شدن می‌شود" یا به طور خاص‌تر به معنای "عصا" یا "چوب بلندی که برای هدایت یا حمایت استفاده می‌شود" است. این کلمه در ادبیات و متون رسمی نیز ممکن است به کار رود.

قواعد و نکات نگارشی مربوط به کلمه "منسأة":

1. نوشتار: کلمه "منسأة" باید به صورت صحیح و با رعایت اعراب‌گذاری (در صورت نیاز) نوشته شود.

2. تلفظ: توجه به تلفظ صحیح این کلمه در محاورات به درستی به فهم معنای آن کمک می‌کند.

3. استفاده در جملات: این کلمه باید در جملات به شکلی استفاده شود که معنای آن به درستی منتقل شود. مثلاً:

   • "او از منسأة برای حمایت خود در مسیر استفاده کرد."

4. هم‌نشینی: این کلمه می‌تواند با واژه‌های دیگر ترکیب شود. مثلاً: "منسأة حکمت" یا "منسأة علم".

5. نکات ادبی: در متن‌های ادبی، می‌توان از این کلمه به منظور توصیف تشبیهی یا استعاره بهره گرفت.

6. جمع: توجه داشته باشید که ممکن است به شکل جمع نیز به کار رود، مانند "منسئات".

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "منسأة" به طور مؤثر استفاده کرد.