مهتر

کلمه "مهتر" در زبان فارسی به معنای «بزرگ‌تر»، «رئیس» یا «سرپرست» است و کمتر در مکالمات روزمره استفاده می‌شود. در استفاده از این کلمه و نگارش آن، رعایت چند قاعده و نکته نگارشی مناسب است:

1. قلم و خط: کلمه "مهتر" باید با خط خوش و به‌طور صحیح نوشته شود. در نوشتن از قلمی استفاده کنید که خوانا باشد.

2. جایگاه در جمله: "مهتر" می‌تواند به عنوان اسم یا صفت در جمله به کار رود. مثلاً:

   • "او مهتر این گروه است."
   • "این مهتر، فردی با تجربه و کارآمد است."

3. ساختار جملات: در جملات رسمی یا اداری، می‌توان از "مهتر" در جملات مناسبی استفاده کرد:

   • "تقاضای من به مهتر این جمعیت ارائه گردیده است."

4. نکات دستور زبانی:

   • در زمان استفاده از "مهتر" در جمله، توجه کنید که به سایر واژه‌ها وابسته است و باید با توجه به نوع جمله به کار رود.
   • برای مثال، استفاده از جملات پرسشی:
     • "آیا مهتر این اداره حاضر است؟"

5. استفاده از پسوندها: می‌توان از پسوندهای مختلف برای ایجاد کلمات جدید استفاده کرد، مانند "مهتران" برای اشاره به جمع مهترها.

6. پرهیز از تکرار بی‌مورد: در نگارش‌های ادبی یا رسمی، سعی کنید از تکرار بی‌مورد این کلمه پرهیز کنید و به جای آن از واژه‌های مترادف استفاده کنید.

7. قواعد املایی: املای "مهتر" باید به درستی رعایت شود و از نوشتن نادرست این کلمه پرهیز شود.

امیدوارم این نکات برای شما مفید باشد! اگر سوالی دیگر دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

1. در فرهنگ دیرین، مهتر به عنوان رهبری با تجربه و مدبر در میان قوم خود شناخته می‌شد.
2. مهتران در زمان جنگ، مسئولیت هدایت و سازماندهی نیروها را بر عهده داشتند.
3. او با احترام به مهتر خود گوش می‌داد و از حکمت‌های او بهره می‌برد.