مهرا

کلمه "مهرا" در زبان فارسی می‌تواند به معنای "دوست" یا "محبت" باشد و در برخی مواقع نیز به عنوان اسم خاص استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در جملات:

   • "مهرا دوست خوب من است."
   • "او همیشه مهرا را به یاد دارد."

2. قید و صفت:

   • می‌توان از کلمه "مهرا" به عنوان قید یا صفت نیز استفاده کرد.
   • مثال: "با مهرا صحبت می‌کند."
   • مثال: "او شخصی مهرا و مهربان است."

3. تطابق با دیگر اجزا:

   • در جملات، کلمه "مهرا" باید با سایر اجزای جمله از نظر شخص و تعداد تطابق داشته باشد.
   • مثال: "مهراها همواره در کنار یکدیگر هستند."

4. نوشتار صحیح:

   • دقت کنید که "مهرا" باید به طور صحیح و بدون خطا نوشته شود، به ویژه در متون رسمی.

5. استفاده در شعر و ادبیات:

   • کلمه "مهرا" ممکن است در اشعار و متون ادبی به صورت نمادین یا توصیفی به کار رود.

6. نشانه‌های جمع:

   • اگر به جمع کلمه اشاره دارید، می‌توانید به صورت "مهراها" از آن استفاده کنید.
7. ساختار جملات:
   • توجه به ساختار جملات و نحوه قرارگیری "مهرا" در جمله می‌تواند بر معنا تأثیر بگذارد.

با رعایت این قواعد، می‌توانید به درستی از کلمه "مهرا" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. مهرا همیشه با لبخند به دیگران انرژی مثبت می‌دهد.
2. در روز تولد مهرا، همه دوستانش دور او جمع شدند و جشن بزرگی برگزار کردند.
3. مهرا به خاطر خلاقیتش در طراحی، جوایز زیادی دریافت کرده است.