کلمه "نابلسی" به عنوان یک اسم خاص، معمولاً به نام یک شخصیت، عالم یا معروف به لحاظ جغرافیایی یا تاریخی اشاره دارد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. نوشتن با حرف بزرگ: از آنجایی که "نابلسی" یک اسم خاص است، باید با حرف بزرگ (N) آغاز شود.

2. نحوه استفاده در جمله:

   • می‌توان این کلمه را به عنوان فاعل، مفعول یا در قیدهای دیگر جملات استفاده کرد.
   • مثال: "نابلسی در تاریخ اسلام نقش مهمی ایفا کرده است."

3. نقش های دستوری:

   • "نابلسی" می‌تواند به عنوان فاعل: "نابلسی کتابی نوشت."
   • به عنوان مفعول: "محققان آثار نابلسی را بررسی کردند."

4. شکستگی و جمع بستن:

   • این کلمه به تنهایی جمع‌پذیر نیست، اما اگر بخواهید به افرادی که به "نابلسی" مشهورند اشاره کنید، می‌توانید از ساخت‌های اضافی استفاده کنید. مثلاً "نابلسی‌ها".
5. حروف اضافه:
   • برای معرفی یا ارتباط با کلمات دیگر از حروف اضافه مناسب استفاده کنید.
   • مثال: "کتاب نوشته نابلسی" یا "بحث درباره نابلسی".

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "نابلسی" را به درستی در متون فارسی استفاده کنید.

1. نابلسی به عنوان یک مربی فوتبال با تجربه، تیمش را به قله‌های موفقیت رساند.
2. در ادبیات معاصر، شعرهای نابلسی به خاطر عمق احساسات و نوآوری‌هایشان شناخته شده‌اند.
3. در این نمایشگاه، آثار هنرمندان نابلسی به زیبایی به نمایش درآمده است و بازدیدکنندگان را مجذوب خود کرده است.