نامعلومی

در زبان فارسی، واژه "نامعلوم" به معنای غیابی، نامشخص و یا غیرقابل شناسایی استفاده می‌شود. در نگارش و قواعد فارسی، به نکات زیر توجه کنید:

1. اصطلاح: "نامعلوم" یک صفت است و می‌تواند به عنوان صفتی برای توصیف اسم‌ها به کار برود. مثلاً: "موضوع نامعلوم."

2. نکات نگارشی:

   • در جملات رسمی، سعی کنید از زبان ساده و روشن استفاده کنید.
   • اگر "نامعلوم" به عنوان یک صفت در جمله‌ای به کار می‌رود، مطمئن شوید که با اسم هم‌خوانی داشته باشد. مثلاً: "شخص نامعلوم" به جای "شخصه نامعلوم."

3. استفاده در ساختارهای مختلف:

   • شما می‌توانید "نامعلوم" را به عنوان یک اسم به کار ببرید: "این مورد یک نامعلوم است."
   • همچنین می‌توانید آن را در جمله‌های سوالی یا توصیفی بکار ببرید: "چه چیزی دلیلی برای این نامعلوم است؟"
4. فاصله‌گذاری: همیشه به فاصله‌گذاری صحیح بین واژه‌ها توجه کنید. مثلاً: "نامعلوم" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و نیاز به فاصله‌گذاری ندارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و به طور مؤثر از واژه "نامعلوم" در نوشتار فارسی استفاده کنید.

1. پاسخ‌ها به سوالات در این تحقیقات هنوز در مرحله نامعلومی قرار دارند.
2. او به دلیل نامعلومی از شرکت در جلسه امتناع کرد.
3. این موضوع همیشه با یک ابهام و نامعلومی همراه بوده است که نیاز به بررسی بیشتری دارد.