کلمه "آیینه‌دار" ترکیبی از "آیینه" و "دار" است و به معنای کسی یا چیزی است که دارای آیینه باشد یا انعکاس‌دهنده‌ای برای آنچه در آیینه مشاهده می‌شود. در نوشتن و استفاده از این کلمه، برخی نکات نگارشی و قواعد فارسی را باید در نظر گرفت:

1. فاصله گذاری: در این ترکیب، "آیینه" و "دار" به صورت یک واژه نوشته می‌شود و بین آن‌ها هیچ فاصله‌ای وجود ندارد.

2. نشانۀ ایست: در هنگام نوشتن ترکیبات از این نوع، معمولاً از علامت «تکیه» یا «’» استفاده نمی‌شود و کلمه به شکل کامل و پیوسته نوشته می‌شود. بنابراین شکل صحیح، «آیینه‌دار» خواهد بود.

3. تلفظ و معنی: توجه به درستی تلفظ و معانی مختلف کلمات ترکیبی مهم است. "آیینه‌دار" به معنای "دارای آیینه" و "انعکاس‌دهنده" است و در جاهای مختلف، معانی متفاوتی می‌تواند داشته باشد.

4. استفاده در جملات: در زمان استفاده از این کلمه در جملات، دقت کنید که با توجه به سیاق و معنا به درستی مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • "این اتاق آیینه‌دار، فضایی زیبا و دل‌نشین دارد."
5. نگارش صحیح: به لحاظ نگارشی، اطمینان حاصل کنید که از حروف صحیح و قواعد دستوری پیروی می‌کنید. به عنوان مثال، استفاده صحیح از فعل و اسم به گونه‌ای که با کلمه "آیینه‌دار" هم‌خوانی داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌درستی و به‌صورت دقیق از کلمه "آیینه‌دار" در متن‌های فارسی استفاده کنید.

1. در اتاق نشیمن، آیینه دار زیبایی قرار دارد که نور را به خوبی منعکس می‌کند.
2. او همواره در آیینه دار خود به دنبال بهبود ظاهر و استایلش بود.
3. با دیدن خود در آیینه دار، لحظه‌ای به یاد خاطرات شیرین گذشته افتاد.