کلمه "نجاء" در زبان فارسی به معنای "نجات" یا "رهایی" است و در متون دینی و ادبی به کار می‌رود. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

1. نحوۀ نوشتار: کلمه "نجاء" به این صورت نوشته می‌شود و در متون فارسی معمولاً به صورت «نجات» با استفاده از واژه فارسی آن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. مصرف کلمه: در متون دینی یا ادبی، این کلمه معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که مفهوم رهایی یا نجات را بیان می‌کنند. مثلاً: "از سختی‌ها نجات یافت."

3. نکات نگارشی:

   • در متون رسمی، از علامت‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول، نقطه و غیره استفاده شود.
   • واژه "نجاء" به دلیل اینکه یک واژه عربی است، بهتر است در متن‌های فارسی با توضیح یا معادل فارسی‌اش همراه باشد تا خواننده بهتر مفهوم را درک کند.

4. اسم یا فعل: "نجاء" به عنوان اسم به کار می‌رود و در صورت نیاز می‌توان از اشکالی مانند "نجات دادن" یا "نجات یافتن" نیز استفاده کرد.

5. تطابق با قاعده‌های صرفی: در صورت نیاز به استفاده در جملات مختلف، توجه به تطابق زمانی و سبکی جمله حائز اهمیت است.

به طور کلی، "نجاء" به عنوان یک واژه عربی در متون فارسی می‌تواند معانی خاصی را منتقل کند و رعایت قواعد نگارشی در استفاده از آن اهمیت دارد.