کلمه "نجوان" در زبان فارسی به معنی جوان، شاداب و پرانرژی است و در متون مختلف می‌تواند به صورت‌های مختلفی استفاده شود. در ادامه به بررسی برخی قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

1. استفاده به عنوان صفت: "نجوان" به عنوان صفت برای توصیف فردی جوان و شاداب به کار می‌رود. مثلاً: "او فردی نجوان و با استعداد است."

2. اعداد و صفات: در جملاتی که "نجوان" به عنوان صفت به کار می‌رود، توجه به توافق آن با اسم مورد نظر ضروری است. مثلاً: "نجوانان" به معنای جوانان.

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتن "نجوان" باید به حروف الفبا و نقطه‌گذاری صحیح توجه داشت.
   • واژه‌های مرکب یا ترکیب‌هایی که از "نجوان" ساخته می‌شود، باید به دقت نوشته شوند (برای مثال: "نجوانی" به معنای ویژگی‌های جوانی).
4. جملات نمونه:
   • "او نجوانی داشت که هر کس را به خود جذب می‌کرد."
   • "نجوان‌ها باید فرصت‌های بیشتری برای یادگیری داشته باشند."

با رعایت این نکات و موارد می‌توان به درستی از کلمه "نجوان" در نوشتار فارسی استفاده کرد.