نخ

کلمه "نخ" در زبان فارسی کاربردهای مختلفی دارد و بسته به زمینه استفاده، ممکن است نکات نگارشی و قواعد ویژه‌ای داشته باشد. در زیر به برخی از این نکات اشاره می‌شود:

1. معنی کلمه: "نخ" به معنای رشته‌ای بلند و نازک از الیاف است که برای دوخت و بافت استفاده می‌شود. همچنین می‌تواند به معنی نوعی سیم یا کابل نیز باشد.

2. نوشتار صحیح: این کلمه به‌صورت "نخ" نوشته می‌شود و هیچ گونه تغییر شکلی در آن وجود ندارد.

3. جنس کلمه: "نخ" یک اسم است و معمولاً بدون هیچ نوع تغییر هجایی به کار می‌رود.

4. جمع بستن: جمع "نخ" به‌صورت "نخ‌ها" یا "نخ‌ها" نوشته می‌شود.

5. استفاده در جملات: هنگام استفاده در جملات، باید دقت شود تا کلمه در جایگاه مناسب خود قرار گیرد و بتواند معنا و مفهوم درست را منتقل کند. برای مثال:

   • "من نیاز به نخ برای دوخت دارم."
   • "این نخ خیلی محکم است."
6. نکات نگارشی:
   • در جملات رسمی، به رعایت فاصله مناسب بین نصل‌های مختلف و علامت‌های نگارشی توجه شود.
   • اگر کلمه "نخ" به‌همراه دیگر کلمات مورد استفاده قرار گیرد، باید از قواعد انشایی مانند استفاده از ویرگول، نقطه و ... تبعیت کند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "نخ" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. مادر برای بافتن شال جدیدش از نخی نرم و رنگی استفاده کرد.
2. خیریه محلی برای تامین نیازهای جامعه، اقدام به جمع‌آوری نخ و لوازم خیاطی کرد.
3. در کارگاه هنری، بچه‌ها با نخ‌های مختلف یک کاردستی زیبا درست کردند.