ندما

کلمه "ندما" در بستر زبان فارسی به عنوان یک قید و در برخی از موارد به عنوان مصدر یا فعل به کار می‌رود. اگر بخواهیم قواعد نگارشی و دستوری آن را بررسی کنیم، چند نکته قابل توجه است:

1. معنا و کاربرد:

   • "ندما" به معنای "نمی‌گذاریم" یا "اجازه نمی‌دهیم" در برخی متن‌ها و محاوره‌ها به کار می‌رود.
   • در برخی از کاربردها، این کلمه می‌تواند به معنای "نمی‌باشد" یا "نیست" به نظر برسد.

2. قواعد نگارشی:

   • این کلمه معمولاً باید در جملات به عنوان یک فعل یا قید به کار رود و به نحوی سلیس و روان در جمله گنجانده شود.
   • توجه به فضای جملات و بافت کلام، کمک می‌کند تا از بروز ابهام جلوگیری شود.

3. جملات مثال:

   • ما اجازه نمی‌دهیم که این اتفاق بیفتد. (در این جمله، مفهوم "ندما" به‌طور غیرمستقیم منتقل شده است.)
4. توجه به قواعد زبان فارسی:
   • استفاده صحیح از زمان و نحو در جملات حاوی "ندما" ضروری است.
   • توجه به هم‌نشینی‌ها و کلماتی که با "ندما" همراه می‌شوند، بسیار اهمیت دارد.

در نهایت، بسته به محتوای متن و کاربرد کلمه، ممکن است شیوه‌های مختلفی برای استفاده و نگارش آن وجود داشته باشد.

البته! در ادامه سه جمله با استفاده از کلمه "ندما" ارائه می‌دهم:

1. وقتی که به یاد گذشته می‌افتم، احساس می‌کنم که ندما زمان‌هایی پر از خوشحالی و آرامش بودند.
2. در آن عصر دل‌انگیز، ندما به خوبی در کنار دوستانم گذشت و خاطرات شیرینی برایم به ارمغان آورد.
3. اگرچه زندگی هرگز بدون چالش نیست، اما همیشه می‌توان به ندماهایی که خوشحالم می‌کنند، فکر کرد.