نظام الدین
licenseمعنی کلمه نظام الدین
معنی واژه نظام الدین
| اطلاعات بیشتر واژه | |||
|---|---|---|---|
| انگلیسی | nizamuddin | ||
| تشریح نگارشی | تشریح نگارش (هوش مصنوعی) عبارت "نظام الدین" به دلیل داشتن حروف عربی و فارسی، قواعد خاصی دارد. در اینجا به بررسی برخی از نکات نگارشی و قواعد فارسی مربوط به آن می‌پردازیم:
توجه به این موارد به شما کمک می‌کند تا در نوشتن و بیان این عبارت دقت بیشتری داشته باشید. | ||
| واژه | نظام الدین | ||
| معادل ابجد | 1086 | ||
| تعداد حروف | 9 | ||
| منبع | لغت‌نامه دهخدا | ||
| نمایش تصویر | معنی نظام الدین | ||
| پخش صوت | |||
نظام الدین . [ ن ِ مُدْ دی ] (اِخ ) علی بن حسن گیلانی ملقب به نظام الدین و معروف به حکیم الملک ، از فضلای قرن یازدهم هجری است . اوراست : انوار الفصاحة و اسرار البلاغة در شرح نهج البلاغة، و تلخیص درةالغواص . (از ریحانة الادب ج 1 ص 336). عبارت "نظام الدین" به دلیل داشتن حروف عربی و فارسی، قواعد خاصی دارد. در اینجا به بررسی برخی از نکات نگارشی و قواعد فارسی مربوط به آن می‌پردازیم: فاصله‌گذاری: "نظام" و "الدین" باید به صورت جدا نوشته شوند. این دو کلمه به هم چسبیده نوشته نمی‌شوند. نوشتن با حرف بزرگ: در ابتدای جمله و در صورت نام خاص بودن، هر دو کلمه با حرف بزرگ شروع می‌شوند: "نظام الدین". نقطه‌گذاری: در متن‌های رسمی و ادبی، ممکن است به جای ویرگول یا نقطه از نقطه‌گذاری‌های خاص برای جداسازی واژه‌ها استفاده شود. تلفظ درست: توجه به تلفظ صحیح، به ویژه در محاوره، اهمیت زیادی دارد؛ به طوری که این نام باید به درستی ادا شود و حروف آن به‌خوبی تفکیک شوند. استفاده صحیح در متن: برای ذکر عناوین یا نام‌های کامل، معمولاً از واژه‌های "شیخ"، "علامه"، "مولوی" و غیره قبل از "نظام الدین" استفاده می‌شود تا به شخصیت یا مقام خاص اشاره شود، مانند: "مولوی نظام الدین". توجه به این موارد به شما کمک می‌کند تا در نوشتن و بیان این عبارت دقت بیشتری داشته باشید.
nizamuddin
