نغز

کلمه "نغز" در زبان فارسی به معنای زیبا، شایسته یا دل‌نشین به کار می‌رود و معمولاً به چیزهایی اشاره دارد که از زیبایی و کیفیت بالایی برخوردارند. در استفاده از این کلمه نیز چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که به توضیح آن‌ها می‌پردازم:

1. نوع نوشتار: کلمه "نغز" باید با "ز" آخر نوشته شود و هیچ گونه تغییر در شکل این کلمه نیاز نیست.

2. نحوه استفاده: می‌توان از "نغز" به عنوان صفت در جملات استفاده کرد. برای مثال:

   • این شعر نغز است.
   • او نغزترین کلمات را بر زبان می‌آورد.

3. مخالف و مترادف‌ها: ممکن است از مترادف‌های این کلمه نیز استفاده کنید، مانند "زیبا" یا "شاداب" و همچنین شناختن مخالفان آن در نگارش به واضح‌تر شدن مطلب کمک می‌کند.

4. فعل هم‌خانواده: کلمه "نغز" به واسطه اینکه صفت است، فعل خاصی ندارد اما می‌توان آن را به عنوان صفت در جملات مختلف به کار برد.

5. حالت‌های مختلف: در استفاده از "نغز" در جملات، دقت کنید که این کلمه باید به درستی با سایر واژه‌ها هماهنگی داشته باشد و تغییرات جمع و مفرد مورد توجه قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از "نغز" به صورت صحیح و مؤثر در نوشته‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. شعرهای نغز و زیبا همیشه در دل مخاطبان جای ویژه‌ای دارند.
2. او با نغزگویی‌های خود توانست جمعیت را به خنده وادارد.
3. نغز بودن داستان‌ها باعث می‌شود که شنوندگان به آنها توجه بیشتری نشان دهند.