کلمه "نواسه" در زبان فارسی به معنای "نوه" یا "نوه‌زاده" به کار می‌رود و به طور خاص به فرزند فرزند اشاره دارد. اگر شما به دنبال قواعد نگارشی و موارد استفاده از این کلمه هستید، در اینجا به چند نکته اشاره می‌شود:

1. نحوه نوشتن: کلمه "نواسه" به صورت "نواسه" نوشته می‌شود و بهتر است از استفاده از شکل‌های نادرست یا غلط مانند "نواسه" یا "نواسعه" پرهیز شود.

2. نحوه استفاده در جمله:

   • "نواسه من بسیار باهوش است."
   • "دلیل خوشحالی او دیدن نواسه‌اش بود."

3. قواعد برجسته‌سازی:

   • در متون رسمی، بهتر است از واژه‌های دقیقی مانند "نوه" یا "فرزند فرزند" استفاده کنید، اما در مکالمات غیررسمی یا محاوره‌ای، می‌توانید از "نواسه" استفاده کنید.

4. جمع‌سازی: کلمه "نواسه" به صورت جمع به "نواسه‌ها" تغییر می‌یابد.

   • "نواسه‌هایم به دیدن ما آمدند."
5. نشانه گذاری: به عنوان یک اسم خاص، ممکن است نیاز به استفاده از ویرگول یا دیگر نشانه‌های نگارشی در جملات وجود داشته باشد.

با توجه به این نکات، می‌توانید از کلمه "نواسه" به درستی استفاده کنید.اگر سوالات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. نواسه‌ام به تازگی اولین قدم‌هایش را برداشته و همه را شگفت‌زده کرده است.
2. هر بار که نواسه‌ام را می‌بینم، احساس شادابی و امید در دلم زنده می‌شود.
3. نواسه‌ام با عشق و محبت زیاد به من نزدیک می‌شود و من همیشه سعی می‌کنم بهترین لحظات را با او بگذرانم.