نوید

کلمه «نوید» در زبان فارسی به معنای خبر خوش یا بشارت است و در جملات و متون مختلف به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه، رعایت برخی از قواعد نگارشی و نگارشی مهم است:

1. تراکیب و جمله‌بندی: کلمه «نوید» می‌تواند به عنوان اسم (مفرد) در جملات استفاده شود. مثلاً:

   • «او نوید یک زندگی بهتر را به ما داد.»

2. استفاده از فعل مناسب: هنگام استفاده از «نوید»، باید از افعالی استفاده کرد که با مفهوم «خبر دادن» یا «بشارت دادن» تناسب داشته باشند. به عنوان مثال:

   • «او نوید موفقیت را به تیم داد.»
   • «این نسل نوید آینده‌ای روشن را می‌دهد.»

3. مراعات حال و استناد: معمولاً برای نشان دادن اهمیت «نوید»، می‌توان از قیدهایی مانند «خوش» و «خوب» نیز استفاده کرد:

   • «نوید خوشی و آرامش به خانواده‌ها داده شد.»

4. استفاده در متون ادبی و شاعری: در ادبیات فارسی، کلمه «نوید» به وفور در اشعار و نثرهای توصیفی به کار می‌رود. برای مثال:

   • «نوید تولدی دوباره را در دل نشسته است.»
5. توجه به جایگاه کلمه: کلمه «نوید» می‌تواند در جایگاه‌های مختلف در جمله قرار بگیرد، بنابراین لازم است طبق ساختار جمله، مکان آن را مشخص کرد:
   • «نوید رهایی از درد و رنج در گوش‌هایمان طنین‌انداز است.»

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه «نوید» به درستی و به زیبایی در نگارش فارسی استفاده کرد.

1. نوید موفقیت‌های بزرگ در زندگی‌اش او را بسیار خوشحال کرد.
2. با شنیدن نوید باران، تمام اهالی روستا به جشن و شادی پرداختند.
3. او همیشه نوید روزهای بهتر را به دوستانش می‌دهد و روحیه آنها را بالا می‌برد.