نیشابور

کلمه «نیشابور» به عنوان یک اسم خاص (نام شهر) در زبان فارسی دارای قواعد نوشتاری و نگارشی خاصی است. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌کنم:

1. حروف بزرگ: از آنجا که کلمه «نیشابور» نام یک شهر است، باید با حرف بزرگ («ن») آغاز شود. بنابراین، صحیح نوشتن آن به صورت «نیشابور» است.

2. نوشتار صحیح: این کلمه به صورت «نیشابور» نوشته می‌شود و از نظر املایی هیچ‌گونه تغییر خاصی نمی‌پذیرد.

3. تلفظ: هنگام بیان این نام، باید به تلفظ صحیح آن توجه شود. در زبان فارسی، صحیح است که «نیشابور» با تأکید بر هجاهای آن تلفظ شود.

4. استفاده در جملات: زمانی که از «نیشابور» در جملات استفاده می‌شود، باید به جنسیت و نوع فاعل و مفعول توجه شود. مثلاً:

   • «من به نیشابور سفر می‌کنم.»
   • «نیشابور شهری تاریخی و زیبا است.»
5. استفاده ترکیبی: می‌توان این کلمه را در ترکیبات مختلف مانند «استان نیشابور» یا «فرهنگ نیشابور» به کار برد که در این موارد «نیشابور» هنوز هم باید به همان شکل نوشته شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه «نیشابور» در نوشتار و گفتار استفاده کنید.

1. نیشابور یکی از شهرهای تاریخی ایران است که به خاطر هنرهای دستی و فرش‌های زیبا مشهور است.
2. هر ساله گردشگران زیادی برای بازدید از آرامگاه عطار نیشابوری به این شهر سفر می‌کنند.
3. نیشابور به عنوان زادگاه برخی از بزرگان شعر و ادب ایران مانند عطار و خیام شناخته می‌شود.