کلمه "هفت" به معنی عدد هفت است و به عنوان صفت برای اشاره به تعدادی از اشیاء یا مفاهیم به کار می‌رود. در فارسی، معمولاً برای افزودن صفت به اسم، از ترتیب خاصی پیروی می‌شود. در اینجا به بررسی ترکیب این سه کلمه می‌پردازیم:

1. هفت: عدد است و معمولاً به صورت عددی (۷) نوشته نمی‌شود، بلکه به صورت کلمه (هفت) می‌آید. در فارسی، عدد ۱ تا ۱۰ به‌طور کامل و بدون صورت عددی نوشته می‌شود.

2. محراب: به معنای فضای مخصوص در مساجد است که نمازگزاران به سمت آن نماز می‌خوانند. این واژه معمولاً به عنوان اسم و در ترکیب با دیگر کلمات به کار می‌رود.

3. فلک: به معنای آسمان یا فضاهای بالایی نیز استفاده می‌شود و می‌تواند در زمینه‌های مختلف به کار رود.

به صورت ترکیبی، عبارت "هفت محراب فلک" می‌تواند به معنای هفت محراب (یا فضای نماز) در آسمان یا بخصوص در یک موزیک یا شعر توصیف شود. می‌توان گفت:

• هفت محراب فلک: این ترکیب می‌تواند کنایه از جایی مقدس یا بسیار زیبا باشد، مانند بهشتی که از هفت محراب تشکیل شده باشد.

نکات نگارشی:

• در نوشتار فارسی، معمولاً فاصله را بین کلمات رعایت می‌کنیم.
• اگر این ترکیب به عنوان یک عنوان یا شعر باشد، می‌توان از قواعد خاصی برای نوشتن استفاده کرد، مثلاً استفاده از خطوط و نقاط مختلف.
• توجه به لحن و احساس متن هنگام نوشتن مهم است تا اثر بیشتری ایجاد کند.

بنابراین این ترکیب نه تنها زیباست بلکه نشان‌دهنده تصویری عمیق و پرمعنا در ادبیات فارسی نیز می‌باشد.