کلمه "همدانی" به عنوان یک اسمی مشخص که به مکان یا نژاد اشاره دارد، دارای قواعد نگارشی خاصی است. در ادامه نکاتی را در مورد استفاده و نگارش این کلمه بررسی می‌کنیم:

1. نقطه‌گذاری:

   • کلمه "همدانی" ممکن است به صورت مستقل یا به عنوان صفت به کار رود. به عنوان مثال: "او یک همدانی است." یا "شهر همدان بسیار زیباست."

2. حروف بزرگ:

   • در مقالات و نوشته‌های رسمی، نام مکان‌ها (شهرها، کشورها و ...) معمولاً با حرف بزرگ آغاز می‌شوند. به عنوان مثال: "من از همدان آمدم." ولی در صورتی که به عنوان صفت استفاده شود، با حرف کوچک نوشته می‌شود: "او یک همدانی واقعی است."

3. تطابق:

   • هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید به تطابق آن با جنس و تعداد (مفرد یا جمع) توجه داشت. به عنوان مثال: "همدانی‌ها مهمان هستند" (که اشاره به جمع دارد) و "این همدانی باهوش است" (که اشاره به مفرد).

4. کاربرد در جملات:

   • "همدانی" می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود. به عنوان مثال: "غذاهای همدانی بسیار خوشمزه‌اند."
5. قواعد صرفی و نحوی:
   • اینکه "همدانی" به صورت اسم یا صفت به کار می‌رود، بر ساختار جمله تأثیر می‌گذارد. برای مثال: "او یک همدانی شایسته است" (اسم) و "پیشرفت‌های همدانی‌ها در زمینه علم قابل توجه است" (صفت).

استفاده صحیح از کلمه "همدانی" بسته به بافت جمله و نوع کاربرد آن می‌تواند متفاوت باشد، اما رعایت نکات نگارشی و قواعد زبانی به شفافیت نوشتار کمک می‌کند.

1. همدانی‌ها به خاطر مهمان‌نوازی و فرهنگ غنی خود شهرت دارند.
2. در سفر به همدان، از آثار تاریخی و طبیعت زیبا این شهر لذت بردم.
3. غذاهای محلی همدانی مانند "تنوری" و "آش شله قلمکار" بسیار خوشمزه و دلچسب هستند.