کلمه «هووخشتره» در زبان فارسی به معنای «رنگ و بوی خوش و زیبا» است. اما در خصوص قواعد فارسی و نگارشی، در ابتدا لازم به ذکر است که این کلمه در تحریر و بیان به‌طور رایج استفاده نمی‌شود و ممکن است به عنوان یک اصطلاح ادبی یا شاعرانه به کار رود.

قواعد نگارشی برای استفاده از کلمه «هووخشتره»:

1. نقطه‌گذاری: در صورتی که کلمه در متن جداگانه به کار رود، باید به دقت با دیگر کلمات و جملات ارتباط برقرار کند و در صورت نیاز بعد از آن از نقطه یا ویرگول استفاده کرد.

2. تاکید: در شعر و نثر، در صورت لزوم، می‌توان بر روی این کلمه تأکید کرد، مثلاً با استفاده از italics یا bold.

3. تطبیق با دیگر کلمات: در متنی که قصد استفاده از این کلمه را دارید، باید به ساختار جمله و تناسب آن با دیگر کلمات توجه کرد.

4. استفاده در شعر و ادبیات: از آنجا که این کلمه دارای بار معنایی و زیبایی خاصی است، بهترین جا برای استفاده از آن در اشعار و متون ادبی است.

مثال:

• شعر: «در دل باغ گلی به رنگ هووخشتره
پاییز با هوای خوشش رقص کرد»

در کل، برای استفاده از کلمه «هووخشتره» باید به زیبایی‌شناسی و معنای آن توجه کرد و سعی کرد که با ساختار جملات و متن هماهنگ باشد.