"واهِب العَطایا" یک ترکیب عربی است که به معنای "بخشنده‌ی عطایا" می‌باشد و ممکن است در متون فارسی نیز برای اشاره به خداوند یا شخصیت‌های برجسته به کار رود. برای نوشتن صحیح این ترکیب در فارسی و رعایت قواعد نگارشی، به نکات زیر توجه کنید:

1. جدا نوشتن و استفاده از ویرگول: اگر "واهِب العَطایا" در متن فارسی به کار می‌رود، بهتر است آن را به صورت جدا بنویسید، مگر در موارد خاص که بخواهید به عنوان یک نام یا عنوان خاص از آن استفاده کنید. به عنوان مثال: "خداوند، واهِب العَطایا..."

2. استفاده از اعراب: در متون رسمی یا علمی که به زبان عربی نیز اشاره دارند، رعایت اعراب می‌تواند مفید باشد؛ با این حال در متون روزمره فارسی، اعراب‌گذاری معمولاً مورد نیاز نیست.

3. ترجمه یا توضیح: اگر این عبارت برای خوانندگان غیر عربی نوشته می‌شود، ممکن است بهتر باشد که ترجمه یا توضیح کوتاهی پس از ذکر آن ارائه دهید. به عنوان مثال: "خداوند، واهِب العَطایا (بخشنده‌ی عطایا) است."

4. دقت در نگارش: توجه به املای درست و دستور زبان فارسی هنگام استفاده از این ترکیب، امری مهم است. لازم است که به کاربرد صحیح نشانه‌ها، ویرگول و سایر علائم نگارشی دقت شود.

توجه به این نکات می‌تواند به درک بهتر و استفاده صحیح از ترکیب "واهِب العَطایا" در نوشتار فارسی کمک کند.