جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن معاذ رازی واعظ، مکنی به ابوزکریا، یکی از رجال طریقت است . ابوالقاسم قشیری ذکر او را در رساله بیاورده و از جمله ٔ مشایخ شمرده و درباره ٔ او گوید: یکتای زمان خود بود. او را لسانی است در رجاء و کلامی در معرفت . وی به بغداد آمد و مشایخ صوفیه و ناسکان با اوفراهم شدند و برای وی منصه ای برپا کردند و او را برآن نشانده و در پیش روی او نشستند و به سخن گفتن پرداختند پس جنید تکلم کرد. یحیی وی را گفت خاموش باش ای خروف هنگامی که مردم سخن می گویند ترا سخن گفتن نشاید. یحیی به سال 258 هَ .ق . در نیشابور درگذشت . (ازوفیات الاعیان ج 2 صص 365 - 366). یکی از مشایخ بزرگ متصوفه و به نوشته ٔ هجویری نخستین کسی بود که از این طایفه بر منبر رفت . وی معاصر بایزید بسطامی و احمد خضرویه بوده و تصانیف بسیاری دارد. در راه عزیمت به خراسان از ری در بلخ مردمان وی را بازداشتند و برای آنان سخن گفت و وی را صد هزار درم بدادند چون خواست به ری برگردد دزدان آن همه سیم بستدند و وی مجرد به نشابور آمد و همانجا درگذشت . (یادداشت مؤلف ). حسن بن علویه ٔ دامغانی این سخن را از او نقل می کند: «گناهی که مرا در پیشگاه خدا به عجز و خواری دارد در نظر من پسندیده تر است از طاعتی که مرا به فخر و غرور آرد».و نیز از سخنان اوست : «خدایا! اگر مرا ببخشی بهترین بخشنده هستی و اگر عذاب دهی ستمگر نیستی . دانشمند از میوه ٔ وجود خود سیر می شود». یحیی از اسحاق بن ابراهیم رازی و مکی بن ابراهیم بلخی و علی بن محمد طنافسی حدیث شنید. (از صفة الصفوة ج 4 صص 71 - 80) : گفته امت مدحتی خوبتر از لعبتی سخت نکو حکمتی چون حکم بومعاذ. منوچهری . تا که از حکمت مثل باشد ز لقمان حکیم تا که در تقوی خبر باشد ز یحیای معاذ. معزی . چون باز به طاعت آیی از پاکدلی یحیی بن معاذی و معاذ جبلی . خاقانی . و رجوع به الوزراء و الکتاب ص 195 و 225 و 259 و حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 296 و تاریخ سیستان ص 18 و تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 365 شود. yahya يحيى
کلمه "یحیی" در زبان فارسی یک اسم خاص و از جمله اسامی مردانه است. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:
نوشتار درست: "یحیی" با دو "ی" و در انتهای آن با "ی" نوشته می‌شود. این نگارش صحیح است و نباید به صورت "یحی" یا "یحی" کوتاه شده نوشته شود.
حروف بزرگ و کوچک: در ابتدای جملات یا در موارد رسمی، معمولاً اولین حرف اسم خاص با حرف بزرگ نوشته می‌شود: "یحیی".
تلفظ: تلفظ این نام معمولاً به صورت "یَحیی" است. توجه به تلفظ صحیح نام‌ها اهمیت بالایی دارد.
قید و ارتباط با دیگر کلمات: می‌توان کلمه "یحیی" را در جملات به کار برد. به عنوان مثال: "یحیی دانش‌آموز خوبی است."
نکات فرهنگی: "یحیی" یکی از نام‌های مقدس در ادیان ابراهیمی است و به همین دلیل در معانی دینی و فرهنگی خاصی از آن یاد می‌شود.
نکات نگارشی: در متون رسمی و ادبی استفاده از نام "یحیی" می‌تواند به همراه صفات و عبارات توصیفی به کار رود تا معنا و مفهوم بیشتری منتقل شود. به عنوان مثال: "یحیی باهوش و با استعداد است."
با رعایت این نکات، می‌توان به‌خوبی از نام "یحیی" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.
