آبشتن

کلمه "آبشتن" در فارسی به معنای «آبریختن» یا «آب دادن» استفاده می‌شود و معمولاً در متون ادبی و روزمره کمتر به کار می‌رود. به طور کلی، در نگارش فارسی برای استفاده از این کلمه و کلمات مشابه، چند قاعده کلی وجود دارد:

1. جدا کردن کلمات مرکب: در مواردی که کلمه از دو بخش تشکیل شده است، اگر بخواهید به صورت جداگانه آن‌ها را بنویسید، بهتر است ازیر آن‌ها حرکات و علائم نگارشی مناسب استفاده شود.

2. الفاظ مناسب: در صورتی که این کلمه در یک جمله به کار می‌رود، بهتر است به واژه‌های معادل یا مناسب‌تر توجه کنید و از آن‌ها استفاده کنید. مثلاً به جای "آبشتن"، "آب دادن" ممکن است واضح‌تر و قابل فهم‌تر باشد.

3. محل قرارگیری در جمله: هنگام استفاده از این کلمه، به ساختار و نظم جمله توجه داشته باشید تا جمله‌ای روان و قابل فهم بسازید.

4. استفاده از قواعد فعل و فاعل: در فارسی، فاعل معمولاً قبل از فعل قرار می‌گیرد. در جمله‌هایی که از کلمه "آبشتن" استفاده شده، باید به ساختار فعل و فاعل دقت شود.

به عنوان مثال: "او در باغ گل‌ها آبشتن می‌کند."

امیدوارم این موارد به شما در نگارش صحیح کمک کند! اگر سوال خاصی دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

کلمه "آبشتن" به معنی "به طور نزدیک و محکم به هم پیوستن یا تماس پیدا کردن" است. در اینجا سه جمله با این کلمه ساخته شده است:

1. در هنگام بارش باران، قطرات آبشتن بر روی پنجره همانند نقاشی‌های زیبایی به نظر می‌رسیدند.
2. آن دو دوست از دوران کودکی با یکدیگر آبشتن و هیچگاه یکدیگر را ترک نکردند.
3. در سفر به کوهستان، گیاهان و درختان به دلیل رطوبت بالا، در هم آبشتن و منظره‌ای سحرانگیز ایجاد کردند.