کلمه «ابن ابی الشوک» از ترکیب‌های عربی است که معمولاً در متون فارسی به عنوان نام و لقب استفاده می‌شود. در قواعد نگارشی فارسی، برای نوشتن این عبارت باید به نکات زیر توجه کرد:

1. فاصله‌ها: بین اجزای نام باید فاصله رعایت شود. به این معنی که باید به صورت «ابن ابی الشوک» نوشته شود و نه «ابنابی الشوک» یا «ابنابی الشوک».

2. نکته‌ی اعرابی: در نوشتن نام‌های عربی در فارسی، معمولاً نیازی به رعایت اعراب (حرکات) نیست. بنابراین «ابن ابی الشوک» به این شکل ساده نوشته می‌شود.

3. نحوه‌ی استفاده: در متون فارسی، هنگامی که از نام‌های عربی استفاده می‌شود، باید در نظر داشت که به صورت صحیح و مناسب با متن وفق داده شود. به عنوان مثال، در متنی رسمی یا تاریخی، بهتر است به عنوان «ابن ابی الشوک» اشاره شود و اگر نیاز به توضیح بیشتری است، می‌توان به تفصیل در مورد او توضیح داد.

4. حروف بزرگ: در فارسی معمولاً حروف اول نام‌ها به‌صورت بزرگ نوشته می‌شود. اما در این مورد با توجه به اینکه «ابن» جزء نام نیست و بیشتر به معنای «فرزند» اشاره دارد، بهتر است این کلمه با حرف کوچک آغاز شود: «ابن ابی الشوک».

به طور کلی، رعایت این نکات به خوانایی و درک بهتر متون کمک می‌کند.