کلمه «ابناء» در زبان فارسی به معنای «فرزندان» و جمع کلمه «ابن» (به معنی پسر) است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نحوه استفاده: «ابناء» معمولاً در متون رسمی و ادبی به کار می‌رود و به شکل جمع استفاده می‌شود. برای بیان فردی، معمولاً از «ابن» استفاده می‌شود.

2. نکته‌ای دربارهٔ حروف اضافه: وقتی که «ابناء» به عنوان مفعول در جمله استفاده می‌شود، نیازی به اضافه کردن حرف «را» نداریم، مثال: «ابناء در پارک بازی کردند» به جای «ابناء را در پارک بازی کردند».

3. جمع و نحوۀ کاربرد: «ابناء» به عنوان جمع سالم است و با اعداد و صفات دیگر به صورت جمع به کار می‌رود: «ابناء زیاد» یا «ابناء کوچک».

4. نکات ادبی: در ادبیات فارسی، این کلمه ممکن است در شعر و نثر برای ایجاد تأثیر عاطفی و معنوی مورد استفاده قرار گیرد.

5. همچنین: توجه داشته باشید که این کلمه در زبان عربی نیز به همین معنا استفاده می‌شود، و گاهی در متون مذهبی یا تاریخی به‌خصوص دیده می‌شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه «ابناء» در نگارش‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ابناء" (که به معنی "فرزندان" یا "نسل‌ها" است) آورده شده است:

1. ابناء این خانواده همیشه به هم کمک می‌کنند و در سختی‌ها کنار یکدیگر هستند.
2. آموزگاران در تلاشند تا ابناء این مرز و بوم را به خوبی تربیت کنند.
3. مادران و پدران وظیفه دارند تا ابناء خود را از ارزش‌های فرهنگی آگاه کنند.
4. ابناء این سرزمین باید آینده‌ای روشن و بهتر برای کشورشان بسازند.
5. در این مراسم، به یاد ابناء از دست رفته‌مان دعا و نیایش می‌کنیم.

اگر سوال یا درخواست دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!