کلمه "تنگی" در زبان فارسی به معنای حالت تنگ و باریک بودن یا کمبود فضا به کار می‌رود. در زیر نکاتی درباره‌ی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده‌ام:

1. نگارش و املای کلمه:

   • کلمه "تنگی" به‌صورت "تنگی" نوشته می‌شود و به حرف "ت" و "نگ" و "ی" ختم می‌شود.
   • توجه کنید که "تنگی" با "تنگی" (فعل) اشتباه نشود. "تنگی" نام و صفت است و "تنگ" صفتی است که به‌کار می‌رود.

2. جایگاه در جملات:

   • این کلمه می‌تواند به‌عنوان اسم یا صفت در جملات مورد استفاده قرار گیرد. به‌عنوان مثال: "تنگی اتاق باعث احساس ناراحتی می‌شود."
   • می‌تواند به‌عنوان مضاف‌الیه نیز به‌کار رود: "تنگی نفس."

3. مجموعه و جمع:

   • برای بیان جمع کلمه "تنگی"، می‌توان از "تنگی‌ها" استفاده کرد: "تنگی‌ها باعث ایجاد مشکل در زندگی افراد می‌شود."

4. نکات نگارشی:

   • در نوشتن متن، به کاربرد صحیح این کلمه در جملات دقت کنید. برای مثال، هنگامی که "تنگی" در جملات توصیفی به کار می‌رود، بهتر است توصیف مناسبی از آن ذکر شود.
   • سعی کنید از جملات کوتاه و واضح استفاده کنید تا مفهوم مورد نظر به‌خوبی منتقل شود.
5. ترکیب‌های رایج:
   • "تنگی نفس", "تنگی خاطر", "تنگی جا" از ترکیب‌های رایج این کلمه هستند که در جملات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

با رعایت این موارد می‌توانید به‌نحو صحیح و مؤثر از کلمه "تنگی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تنگی" آورده شده است:

1. تنگی نفس: وقتی که دچار تنگی نفس می‌شوم، باید به آرامی نفس بکشم.
2. تنگی فضا: در این اتاق کوچک احساس تنگی فضایی می‌کنم و نمی‌توانم به راحتی حرکت کنم.
3. تنگی شلوار: این شلوار برایم تنگ شده و باید یک سایز بزرگتر بخرم.
4. تنگی کانال: تنگی کانال آب باعث ایجاد مشکلاتی در جریان آب می‌شود.
5. تنگی عاطفی: گاهی اوقات در روابط عاطفی احساس تنگی و عدم ارتباط می‌کنم.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بگویید!