کلمه "توجیه بیرونی" به عنوان یک عبارت ترکیبی در زبان فارسی استفاده می‌شود که معمولاً در زمینه‌های علمی، فلسفی یا اجتماعی به کار می‌رود. برای نوشتن و بیان صحیح این عبارت، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

1. نحوه نوشتن: این عبارت به صورت جدا نوشته می‌شود. بنابراین باید به این صورت نوشت: "توجیه بیرونی".

2. نقش دستوری:

   • "توجیه" اسم و به معنای ارائه دلیل یا منطقی برای یک وضعیت یا پدیده است.
   • "بیرونی" صفت و به معنای خارجی یا خارج از یک سیستم یا ساختار است.

3. استفاده در جملات: این عبارت ممکن است در جملات مختلف به کار برود. به عنوان مثال:

   • "توجیه بیرونی رفتارهای فردی در جامعه بررسی شد."
   • "در این تحقیق به توجیه بیرونی پدیده‌های اجتماعی پرداخته شده است."

4. محل استفاده: این عبارت معمولاً در متون علمی، مقالات تحقیقاتی، و بحث‌های فلسفی، اجتماعی یا روان‌شناختی به کار می‌رود.

5. توجه به موضوع: در استفاده از این عبارت، مهم است که مخاطب با مفهوم توجیه بیرونی آشنا باشد و زمینه‌ای از بحث‌هایی که در آن به کار می‌رود، داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از عبارت "توجیه بیرونی" در متون و گفت‌وگوهای خود استفاده کنید.