کلمه "جراحی فک و صورت" در فارسی به دو بخش تقسیم می‌شود: "جراحی" و "فک و صورت". در زیر به برخی نکات قواعدی و نگارشی مربوط به این ترکیب پرداخته می‌شود:

1. تسمیه (نسبت): "جراحی فک و صورت" به عنوان یک عبارت مرکب شناخته می‌شود که نشان‌دهنده‌ی نوع خاصی از جراحی است. در این ترکیب، "جراحی" به عمل جراحی اشاره دارد و "فک و صورت" به ناحیه‌ای که عمل در آن انجام می‌شود، مرتبط است.

2. استفاده از و: واژه "و" برای پیوند دو قسمت مجزا (فک و صورت) استفاده شده است. در نگارش رسمی، معمولاً باید دقت شود که این کلمه به درستی و به‌طور واضح تعبیه شود.

3. نقطه‌گذاری: در جمله‌ای که به این عبارت اشاره می‌شود، باید از نقطه‌گذاری صحیح استفاده کنید تا مفهوم جمله واضح باشد. برای مثال: "جراحی فک و صورت یکی از زیرشاخه‌های جراحی است."

4. تطابق در تعداد: اگر از زبان جمع استفاده می‌کنید، باید به تطابق در تعداد و جنس توجه داشته باشید; مثلاً: "جراحی‌های فک و صورت در سال گذشته افزایش یافته است."

5. نکات دیگر: اگر در متنی علمی یا پژوهشی از این عبارت استفاده می‌شود، بهتر است از معرفی مختصر آن در ابتدا استفاده کنید تا خواننده با مفهوم و زمینه آن آشنا شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و با دقت از واژه "جراحی فک و صورت" در نوشته‌های خود استفاده کنید.