کلمه «حافظۀ نهان» به معنای فرایندهایی است که در آن اطلاعات به‌طور غیر ارادی و بدون آگاهی ما ذخیره و بازیابی می‌شوند. در فارسی، برای نوشتن این عبارت قواعدی وجود دارد:

1. نقطه‌گذاری: کلمه «حافظه» باید به‌صورت «حافظۀ» نوشته شود. در اینجا، تنوین (ـه) برای تشدید و تأکید بر «حافظه» به کار رفته است.

2. فاصله: بین کلمه «حافظۀ» و «نهان» یک فاصله وجود دارد.

3. حروف بزرگ و کوچک: در نوشتار عمومی فارسی، استفاده از حروف بزرگ برای آغاز جمله است. بنابراین اگر «حافظۀ نهان» در ابتدای جمله بیاید، باید با حرف بزرگ آغاز شود (مثلاً: «حافظۀ نهان یکی از اجزای مهم...»)

4. طراحی و شکل نوشتاری: همواره سعی کنید از نوشتن حروف به‌صورت کشیده و مرتب پرهیز کنید؛ زیرا نوشتار مناسب به فهم بهتر کمک می‌کند.

5. معنی: اگر در متن نیاز به توضیح بیشتر درباره این مفهوم دارید، می‌توانید از جملات اضافی برای تعریف و توصیف استفاده کنید.

به این ترتیب، در نوشتار فارسی، «حافظۀ نهان» به‌صورت صحیح و با رعایت نکات فوق نوشته می‌شود.