کلمه "خواباندن" به معنای به خواب بردن یا به خواب یونیختن است و از فعل "خواباندن" مشتق شده است. این کلمه را می‌توان در جملات مختلف به‌کار برد. در اینجا برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. صرف فعل: "خواباندن" یک فعل tranzitive (انتقالی) است، بدین معنا که نیاز به مفعول دارد. مثلاً: "او بچه را خواباند."

2. استفاده در زمان‌های مختلف: این فعل را می‌توان در زمان‌های مختلف صرف کرد:

   • زمان حال: "او بچه را خواباند."
   • زمان گذشته: "او بچه را خوابانده بود."
   • زمان آینده: "او بچه را خواباند."

3. فعل مرکب: "خواباندن" می‌تواند در جملات مرکب یا توصیفی به کار رود. برای مثال: "او با قصه‌ای زیبا بچه را خواباند."

4. نکات نگارشی:

   • در نوشتار، به فراموشی الفاظ اضافی ویرگول و نقطه توجه کنید.
   • در متون رسمی، از سبک‌های مختلف نگارش (مثلاً رسمی، ادبی) برای به‌کارگیری این کلمه استفاده کنید.

5. ترکیب با قیدها و صفات: "خواباندن" می‌تواند با قیدها و صفات ترکیب شود: "به آرامی بچه را خواباند."

6. معانی و بافت: توجه به بافت جملاتی که در آن‌ها "خواباندن" به کار می‌رود، اهمیت دارد؛ به عنوان مثال، ممکن است احساسات مختلفی را منتقل کند.

اگر سوال خاصی در مورد این کلمه دارید یا به نکات بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!

1. مادر هر شب با قصه‌های زیبا، کودک را خواباندن می‌کند.
2. صدای آرام موسیقی می‌تواند به خواباندن ذهن مساعدت کند.
3. پس از یک روز طولانی، او سعی کرد با مطالعه یک کتاب، افکارش را خواباندن کند.